Muzeum Ratusz udostępnia obecnie tylko część pomieszczeń z powodu  zmian organizacyjno-remontowych. Ku naszemu rozczarowaniu zwiedzać mogliśmy tylko parter i renesansowe piwnice, czyli część w okresie  przed Quadro ( włoski architekt, który nadał Ratuszowi renesansowy charakter – 1550 rok) .

Obejrzeliśmy piwnice i parter( okres od X- XVI wieku ). Poznań prawa miejskie uzyskał w 1200 r. Zapiski wskazują, że ok. 1310 roku w Ratuszu odbywał się handel, funkcjonowały restauracje, więzienie, sala tortur, Loża Sądowa. W sali tortur znajduje się oryginalny pręgierz z 1535 roku. Obecny pręgierz widoczny na Starym Rynku między Ratuszem  a domkami budowniczymi jest kopią. Na górze umieszczona jest postać kata z uniesionym w górze mieczem. W tej sali również znajduje się spiżowy dzwon, który obwieszczał ważne wydarzenia miejskie, m.in. ogłaszano publicznie wyroki. Pręgierz wybudowano z kar nakładanych na służące za zbyt stronę ubiory. Wśród wystawionych w piwnicach artefaktów ciekawy był tłok pieczętny z XIV wieku z herbem miasta,- odcisk pieczęci można zobaczyć na  płytach , na studzienkach  na ulicach miasta. 

Na parterze znajduje się  Magazyn Studyjny w którym znajdują się różne rzeczy podarowane Muzeum przez poznaniaków. M.in. znajdują tu się zdjęcia, ubiory, naczynia i sprzęty domowe,  domek lalek i czerwona gwiazda, która w niejasnych okolicznościach zaginęła z obelisku na Cytadeli.

Po remoncie koniecznie musimy jeszcze raz wybrać się na zwiedzanie pomieszczeń, m.in. do pięknej sali renesansowej i pospacerować po cały Starym Rynku. Już dziś zapraszam chętnych.

 

Po wyjściu z Ratusza podziwialiśmy renesansową fasadę Ratusza (zasługa, pana Jana Baptysty Quadro), i obok  oryginalną fontannę barokową z Pomnikiem: Porwanie Prozerpiny przez Plutona (władca podziemi).  Na cembrowinie z piaskowca  płaskorzeźby przedstawiające 4 żywioły: ogień, powietrze, wodę, i ziemię.

 

Muzeum Instrumentów Muzycznych  w Poznaniu to jedyna tego typu placówka w Polsce. Podstawą kolekcji była darowizna 74 ocalałych po wojnie obiektów kolekcjonera Zdzisława Szulca ( był pierwszym kustoszem ). Muzeum działa od 1952 roku.  Obecnie Muzeum posiada trzy tysiące obiektów: instrumentów muzycznych, polskich i prawie z całego świata,  pamiątki, listy, płyty. m.in. pozytywki, katarynki.  Zwiedzaniu towarzyszyły melodie i brzmienie katarynek, pozytywek i in instrumentów,  odtwarzane przez przewodniczkę. Bardzo ciekawe przeżycie.

Najcenniejszym obiektem wśród zbiorów jest klawesyn z 1765 roku (nr seryjny 400), na którym grał J.S. Bach. Historia obiektu mówi, że  w 1945 roku, instrument przehandlował  rolnik od rosyjskiego wojska za antałek gorzałki. Po latach, Muzeum odkupiło instrument w fatalnym stanie.

Drugim najcenniejszym obiektem  są skrzypce z 1835 roku, własność Henryka Wieniawskiego. Na boku skrzypiec widnieje złoty napis, że jest to nagroda dla H.Wieniawskiego  za ukończenie konserwatorium w Paryżu w wieku 11 lat – dla najzdolniejszego i najmłodszego absolwenta. W kąciku Chopinowskim  obejrzeliśmy fortepian na którym grał Chopin w Antoninie, maskę pośmiertną oraz odlew ręki Mistrza.

Bardzo to interesujące zwiedzanie, a z okien dodatkowa atrakcja:  widok na domki budnicze, na Stary Rynek i renesansowy Ratusz Jana Baptysty Quardo.